VE TEPELER
Okuyan: Ünal Yeter – Tiyatro Sanatçısı
istasyon mahallesinden
kömüre bulanmış
ıslak burunlu bebeler geçer
ve aç midelerin sancısı
kışkırtılmış bir kurt gibi
düşer geceye
alınlarında
kırık, yoksul çizgiler
ayakları yalın, urbasız, çırılçıplak
yüzleri kir pas içinde bebeler
ve tepeler
tepeler uçurum dibinden
öylesine uzak ki…
bir öte yan vardır
bir de bu yan
keskin bir bıçakla doğranmış gibi
iki büklüm, iki parça
koca bir uçurum ki
uçsuz, bucaksız, görünmez
ne o yandakiler
ne bu yandakiler birbirini bilmez
ve tepeler
tepeler uçurum dibinden
öylesine uzak ki…
“Gök Yorgan, Yer Yatak” adlı kitabından.
