SEVDALI DEYİŞLER

(Latife’ye)

I.
sırtımı dayamışım

çiçekli bir akasya ağacına
gölgesinde buram buram huzur
dingin bir yürek ve sen

ve sen
tüm açlığımın ortasında

II.
o taş denize düştü
değil mi ki koskoca yangın
küçücük bir kıvılcımın eseridir
denizde bu fırtına

ve bu çılgın bekleyiş de senin

III.
bilirim taze kır çiçekleri örneği
           açılır, kokulanırdın
sevdalanırdın
bir dokunsan düşlerime

IV
sen
ateş rengi geceler boyu
bir kadeh şarap
ve çatlayan dudaklardan
çalınan buse gibisin

V
soyun da gel gecemin üstüne
şarabın dudakla öpüştüğünde gel
sıyrılsın yasaklar gecesi karanlıktan
denizin ulaşıp da kumsallar boyu
el ele / göz göze
seviştiğinde gel…

VI
sen
yüreğimin ince sızısı
daha gün yüzü değmemiş mutluluğum
sen
içimde ateşten bir top
ayazlarda buza kesen vücudum
ilmek ilmek dokunan çilem
dönüşsüz yolculuğumsun

VII
serseri sular gibi
boşanıp da kabından
bir daha çalabilmek
en onulmaz aşkların
sürgülü kapısını

VIII
ve karanlık geceler
kırpılır yıldız gibi
dökülür ellerime
yıkanır hayalinle
kor / ateş yalnızlığım

IX
göğün yürek çarpıntılarını dinledim
          sabahlara dek
göz kırpsam düşlerim işgal altında
hüznün kan çiçekleri açıvermiş
gün doğumu
         kana bulanmış gözlerinde

X.
yine hırpalandı sözcükler
dilim suskun kaldı
sessiz çığlıklarıdır gecenin
bu ölüm sükûtunda / sinmiş
yorgun soluk alıp verişleri

son bir sözüm kalmıştı
kınında saklı bıçak gibi
eskimiş zamana saldım
sen almadın / umrunda değildi
biliyorum son iki damlaydı
gözlerimden süzülen / senin için
sen almadın / umrunda değildi
biliyorum / yel aldı
sel aldı gitti…

“Gök Yorgan, Yer Yatak” adlı kitabından.