ŞAİRDEN GÜREŞÇİ OLUR MU?
şairden güreşçi olur mu
demeyin / olur işte
emekleyip yürümeye başladığımda
güreştirildim akranlarımla
çelimsiz
ele avuca sığmaz
pire gibi çocuktum
her zaman aklımı kullanıp
koca koca çocukları
yere vururdum
büyüdüm, serpildim
yaramaz sincaplar gibi
tırmandım ağaçlara
en tepelerde
kendime saraylar kurdum
Kaf Dağları’na bir koşu
gittim geldim
anam korkudan
ödü koparak izlerdi beni
onca çığlığa / yalvarışa rağmen
tepelerden inmezdim
ne zaman
çocuklarım canımı yaksa
anamın yalvarışları
çınlar kulaklarımda
ben bu işin böyle olduğunu
bilmezdim…
Gök Yorgan, Yer Yatak” adlı kitabından.
içinden gelenleri kağıda dökebilenlere veya herhangi bir dalda kendini ifade edenlere hep özenmişimdir itiraf etmeliyim ki şiiriniz bu duygumu perçinledi
sözzcükleri bir araya getirerek başkalarının üzerinde hoş duygular uyandırabilmek tanrının insana verebileceği en güzel hediye olsa gerek sizi gönülden kutlarım…
süpeer
bu güzel kelimeleri yanyana getirebilen insan, hayatı zaman süzgecinden geçirip içebilen insandır.yani siz yani yaşadıklarınızla siz.yani yüreğinize ulaşan su ve siz.