Hasan ODABAŞ

1929 yılında Gümüşhane de doğdu Erzurum Pulur ve 1947 yılında Beşikdüzü köy enstitüsünü bitirdi. Aynı yıl öğretmenliğe başladı.1963 yılında Yetiştirme Yurdu Müdürlüğüne atandı. Bir yıl İngiltere de eğitim gördü. İlk Şiiri 1947 yılında yayınlandı. Emekli olan Odabaş’nın yazıları ve şiirleri Demokrat Gümüşhane ve Kuşakkaya gazetelerinde yayınlandı. Halen Kuşakkaya Gazetesinde günlük olarak dörtlükler yazmaktadır.

GÖNLÜMLE BİRLİKTE

Uçan bir kuş gibi uçup gidiyor
Coşku içimdeki gönül delice
Rüzgârlara yelken açıp gidiyor

Kimi zaman çiçek ister, dal ister
Sorma canım yaramaz mı yaramaz
Gül kokulu gülden güzel bal ister

Günü gelir desen bile anlamaz
Çocuksu inadı çekilmez gider
Suçuna sığınmaz çile anlamaz

O başka ben başka bir dünyadayız
Birlikte yaşamak kolay değil ki
İkimiz bahçede güle adayız

Aynı evde aynı günde ikimiz
Yanık sesler ağlamalar içinde
Yola çıksak böyle.. Önde ikimiz

Evet, bir gün gönlüm bey deli gönlüm
Karışıp toprağa bir hiç olacak
Hala anlamadım hey deli gönlüm

ELLİNİN İÇİNDE

Soğuk bir rüzgârla kırılır dalım
Sonbahar ruhumda sarıdan sarı
Elli yaş olur mu ömürde yarı?

Saçlar duman renkli, gözler soluk
Gülmemiş bir yüzün çizgi yığını
Gel anımsama sen gençlik çağını

Sabahı akşamı pencere söyler
Karanlık, aydınlık dudak dudağa
Üzülme hiç, geçip giden sabaha

Uçan bir kuş gibi uçup gitmişler
Günlerin, ayların, yılların böyle
Kalmamış arkada zamanın öyle

Ömrün yazı, ömrün güzü tek olur
Öyle için için düşünme derin
Mutlu ol var ise gönülde yerin

Belli değil yaşam sonu bakarsın
Ölmüş diye çığlık kopar evinde
Yıllar yılı elem yapar evinde

Yeryüzünde iyi olmak, en iyi
İnsan olmak, kardeş olmak herkesle
Ellinin içinde duyulan sesle