ANTEP SAVUNMASI

“Antep’te kahramanlık destanların en hası yazılır. Fransızlar’ın Almanlar’a karşı yarattıkları Verdün savunmasından bahsedenler bir şeyi ilâve etmeden geçemezler.

Verdün’ün ardında ezilmemiş bîr Fransa ve müttefiklerini, silahlarını, güçlü sığmaklarını, hepsini, hepsini… Verdün destanı işte bu çelik ve beton karışımı ardındaki ulaşılmaz sığınaklarda yaratılır. Dünyaya sunulan işte bu eşit güçler savaşıdır.

Antep Verdün değil. Antep sahipsiz. An-tep aç, Antep susuz, Antep silahsız. Antep el içi kadar, Antep’te yürek dağ kadar, varsa yoksa bir can.

Ardına sığınacakları çelik, beton karışımı sığınakları ve ardında onu destekleyecek güçlü dostları yoktur.
Ankara’dan bir rüzgâr eser yürekleri serinleten. Dört yandan yürek yürek dualar yükselir Antep’e doğru. Güçlü düşmana karşı benzersiz bir direniş örneği verirler. Ana, baba, kız, oğul, kardeş ölümüne atılırlar düşman üstüne.

Son yüzyılın en yüce destanları yaratılır. Yeniden Plevne’yi hatırlar dünya. Bir bir düşerler toprağa…”

ANTEP SAVUNMASI

“DÜŞMAN KAPIMIZDA,
SARILMALI SİLAHA

KÖŞE KÖŞE,
BUCAK BUCAK,
KİRLETMEDEN TOPRAĞIN ZERRESİNİ
TUTMALI SİPERLERİN HEPSİNİ….”

Mızıkalar duyuluyor uzaktan
Sıra sıra kara postal sesleri,
Düğüne gider gibi…

yaylaya bir göç,
Evine döner gibi…
Kim karşılayacak gelenleri ?

Gözleri kömür karası simsiyahtı.
Tel tel olmuştu sinirden bıyıkları.
Donuk dağların sırtına vuran gün gibi
Coşkun akan su gibiydi.
İki ayağının üzerine dikilip
Yırtıcı bir şahin,
alıcı bir kuş gibi :
“- Aha !.. diyordu.
düşman kapımızda İki adım sonra
vatan da yok,
namusumuz da !..
” Davran ey Şahinim !.
Şahlan ey yüce millet !.
Namussuzluk atar mı kanımızda ?

Zavallı Antep …
Antep aç,

Antep susuz,
yalın,
Varsa bir can…
– Cansa can, kansa kan, al kurban !.”
O yiğitler ki her biri bir arslan örneği,
Ölüme yoldaş,
ana, baba kız, oğul, kardeş…
Deniz gibi dalgalandıAntep,

Kömür renkli bulutlar belirdi göklerde,
göklere sanki değer dalgalar.
Boğmak için düşmanı sinesinde,
Gökten yere indi bulutlar.

Bir Şahin’di,
On binlerce Şahin yurdun dört yanında.
Gökler ağladı,
Taprak yas tuttu,
Şahin Bey vurulanda.
Azdılar,
bir avuç insandılar,
Antep değil sanki
HER BİRİ VATANDILAR.

“Antep onuruyla ölümü yeğlemiştir. Onuruyla ve namusuyla.
Şahinler omuz omuza karşılarlar ölümü.
Gözlerinde, vatan sevdası uğruna verilen canın en yüce parıltılarıyla bakarlar yarınlara. Çocuklarına, torunlarına bıraktıkları bu büyük destanın sevinciyle mutlu olurlar.”