23 MAYIS 1915

“GARİP… ÇERKEZ ASILLI TÜRK ESİRLERİNDEN BİRİ, YARALI BİR İNGİLİZ ASKERİNİ ATEŞ ALTINDA SIRTINA ALIP, TAŞIMIŞ”

Sanki savaşan onlar değildi
Sanki can pazarına çıkan binlerce insan…
Silah silaha, boğaz boğaza,
Sanki toprağ düşen onlar değildi…
Direnen parmak, çekilen tetik,
Taşlaşan yürek, akan kan,
Ve tüm hiddetiyle nefret alevleri kusan
Onlar değildi…
Onlar değildi bu savaştan utanan.
Durulunca mavi gök,
Susunca silah, sıyrılınca insan karanlıktan,
Ne top sesi, ne toz, ne duman…
Susunca silah, sıyrılınca insan karanlıktan,
Ortaya çıkmış bambaşka bir insan.
Sanki savaşan onlar değildi.
Sanki savaşan iki düşman.
Türk siperlerinden bir el uzandı dostça,
Bir tabak tütün atıldı bizim tarafa.
Tütün değil sanki altın…
Hey!.. dedi erlerden biri,
İçinde bir not var bakın ,1..
“Kahraman düşmanımız afiyetle içsin !” diye,
Yiğit düşmana birkaç paket çikolata
                    gönderildi hediye.
Sanki savaşan onlar değildi.
Durulunca mavi gök,
Susunca silah, sıyrılınca insan karnlıktan,
Ortaya çıkmıştı bambaşka bir insan.

“Anadolu Destanı” adlı kitabın 2. bölümünden