UYGARLIĞIN SESİ

Yokolduk eskiden yeniye,
Ve yeniden hamur gibi,
Kendi öz ellerimizin biçimlediği,
Kendi ateşimizin narîadığı,
Gönüller dolusu sevinç ve umutla olgunlaşıp,
O yeni düşünceyle piştik.

Yokolduk eskiden yeniye,
Ve o ateşli yola saldık adımları.
Ve o son yol ayırımından,
Kızaran güne doğum sancılan

Ve o güç,
Ve o inanç tutarak ellerimizden,
Dünya inledi,
Yıldızlar mutlulukla göz kırpıp birbirlerine,
Evren güle geldi bu yeni sesimizden.

“BİR SEVDA Kİ BU
ONULUR YARA DEĞİL.
IRAK GÜLMELER BANA.
KAPANMIŞ TÜM KAPILARIM
GÖNÜLDEN YANA…
DÖRT BİR YANIM SEVDA KOKAR.
PIRIL PIRIL AYDINLIKLAR.
BİR DE SEN HALKIM.
BİR UMUTTUR GÖNLÜMÜZDE
DÜŞÜMÜ HAYIRA YORAR.”

Bizim gözlerimiz bakmasını bilir.
Bizim ellerimiz sevmesini bilir
atan yürekçesine,
Ağacın dallarında ışıkçasına,
Çağlayan ırmak,
otlayan kuzu,
Çalışan kürek,
ekilen tohum,
yarma çiçekçesine.
Bizim toprak gülmesini bilir.
Bizim gönlümüzde
sevgi çiçekleri boy boy,
Bizim gönlümüzde
GÜZELLİKLER ÇİMLENİR.