26 NİSAN 1915

“Dev gibi bir mermi Türk hatlarının 50-60 metre sağında infilâk etti. Duman, toprak ve taş cehenneminin örttüğü arazide her şey süku-nete döndüğü ve arazi tekrar göründüğü an sessizliğin ebedi olduğunu anladık. Uzun süre arandık, baktık. Türk askerinden canlı kimse kalmamıştı.”

VIII

“GÖK; KIRMIZI, SARI, KÜL RENGİ DUMAN TAŞ,
TOPRAK, KEMİK, ET YIĞINLARI…
HER ADIM TOPRAĞIN BEDELİ
          KAN,
                    ATEŞ,
VE BİNLERCE İNSANDI.
TÜRKLER ESEN RÜZGARCASINA SERT,
          KIZGIN GÜNEŞÇESİNE ATEŞ DOLU,
TÜRKLER ÖLÜM KADAR YAKINDI…

“Anadolu Destanı” adlı kitabın 2. bölümünden