17 MART 1915

“Saat 15.00’te Bozcaada Limanı’na demir attık.
Çanakkale gökleri sakin,
Deniz pırıl pırıl,
Sahil muhteşem.
Savaşı unutup bir süre
Güneşin batışına baktık…”

“Kaleleri yıktık ta geldik,
Çelik dünyaları getirdik dize.
Hangi güç karşı koyar,
Hengi güç boyun eğmez
Yol vermez gücümüze ?..”

…
İstanbul hakkında hüküm verildi.
Gemileriyle ve minareleriyle
Görebiliyorduk Haliç’i.
Ve yaşanacak sevinci,
Bir bir hayal ederek,
Şerefine BORDEAUX şarapları içildi.
Gün ortasında bulunan göğü görür gibiyim.
Binlerce ağzından ölüm kusan
çelik canavarları,
Bedenden ayrılarn
kafa,
kol ve ayak…
Ve dehşetle can gözünü açıp
havaya savrulan toprak,
Akan kan,
Ve Tanrı’ya kavuşan canları görür gibiyim.

“Anadolu Destanı” adlı kitabın 2. bölümünden